Mehdi Büte

Yine görmek için seni,

Günlükten medet umdum.

Artık günlüklerime bile,

Şiirler yazar oldum.

belki biliyorsundur.

acılardan ben çoktan vazgeçtim

uçarak gelecekmişsin,

öyle dedi doktor.

yılda birçok kez aç karnına.

sonra geçecekmiş, günlük acılarım.

yolda birkaç kez dalıp şarkına.

Bir bayram havasıydı

gözümün önüne gelip tekrar tekrar gidivermen,

bir sıraya dizerken boyunca çocukları.

çocukluğumdan kalan bir günceye yetişkin düşleri...

Seni gÖremediğim her gün, bir Öncekinden daha eksik. Her eksilen günle gÖnlüme çÖken..

Ömrümden alınıp Özlemime eklenen.

Ve sadece bu şekilde benim olabilen.

günlük bir umuda yaslanıp, kapılara düştüm.

Günlük, bir umuda yaslanıp kapılarına düştüm.

ben dediğimi bilmiyordum, o benden önce anladı.

her gün gelip ge...

ADIM

Kaç adım atması gerektiğini bilmeden ve her birini sayarak çıktı adam yola. Varacağından emin olsa da içindeki “şüpheci” sürekli dürtüyord...

"Yazar, karakterin iç dünyasını canlı bir şekilde tasvir ediyor ve okuyucuları onun korkuları, şüpheleri ve özlemleriyle empati kurmaya davet ediyor. Hikâye,...

Artık koyulaşmaya yüz tutmuş gri gövdeli, neredeyse bahçesinde

misafir olan şu ev kadar heybetli ama belki daha sevimli bir

kayın ağacının altında duruyord...

Nihayet varıyorum sonraki durağa… Sağ elimde bir titreme, ötekinde izmaritiyle vedalaşamayan küllerin kaldığı son dal sigara. Son durakta iniyorum kendimden....