Mahmut Kasapoğlu

Dedim, dünya dönüyor mu?

Dedi, dönüyor ama sana değil.

Dedim, peki biz?

Dedi, biz dönüp dururuz aynı yerde.

Dedim, insan insana benzer mi?

Dedi, suretle...

Geçmiş diyorlar, geçmiyor,  

zaman örüyor ağlarını,  

köklenmiş hatıralar sarıyor dört yanımı.  

Gözlerimden çıkıp gitmiyor eski yüzler,  

sözler de öyle...

Çocuklar, ne güzel birer serçe,  

Uçuşuyorlar bahçelerde,  

Bir sapan, bir top,  

Hayallerle dolu cepleri.  

Söğüt ağaçları gölgesinde,  

Kimi düşer, ki...

Uzak dediler, gitmedim,  

yakın dediler, inanmadım.  

Arada kaldı düşüm,  

bir masaldan öteye geçmedi,  

Kaf Dağı, orda kaldı.

Duydun mu bak, dedi biri,  

gökten elmalar düşmüş,  

toplayıp yemişler, aç karınlar doymuş!  

Öteki baktı ona,  

gülümsedi incecik 

elmadan söz ederken,...

Büyük büyük düşünür,  

Koca dünyayı avuçlarında sanır,  

Oysa ufacık bir düşe yenik,  

Kendi gölgesine bile yabancıdır.  

İnsan, insancık işte,  

Her şe...

Baktım aşağıya,  

uçsuz, bucaksız boşluk,  

bir an, çağırdı beni.

Dedim ki,  

uçurumun da kenarı varmış  

insanın da düşüncesi.

Sana anlatmadıklarım var,  

birkaç cümle, birkaç suskunluk.  

Dökülmez öyle kolay,  

kahve telvesi gibi masaya.  

Zaman tortusuna saklar,  

ben de öyle ...

Vuslat bir gölgeydi,  

Yaklaştıkça kaçtı benden,  

Elimi uzatsam,  

Hülyamdan düştü.  

Bir hayal, bir serap,  

Koştukça uzaklaştı,  

Beni peşinden sürü...

Kazandıkça kaybediyor insanlık,  

Daha çok mal, daha az insan,  

Yürekler soğuk, eller boş,  

Altınla doluyor cepler, ruhlar aç.  

Kazanırken kendini kay...