Artık, gitmeye dönüyor alışmış yüzüm

Makul aynalara kirli,

Ellerim kavgasına kalkamıyor teşnelikten

Uykularım uyanamıyor,

Korkudan hepsi korkudan...

San...

anlatacak bir şeyim yok

bugün anlamaya geldim

rüzgârın kayadan götürdüğü tozken mayam

ben taştan topraktan ruhumun iplerinden çekerken

herkesin bir çığlı...

üçü saat gecenin

bölünüyor ortadan ikiye gün

kursağımı yokluyor

erteledikçe büyüyen leke

uyumalar ağrıları dindirmiyor

dinlendirmiyor da

ayaklarımı bır...

aynı şiire ağrıyıp koyun koyuna uyuyanlar da kimsesizdir sabaha karşı

aydınlık da sıcak değildir geceler kadar

ve bana düşer

gülüşmeleri dağılmış masaları...

Sen uykuya dalmışsın, rüyalarına girmişse yaşamak telaşı

Ve ağzın aralık, savruluyorsa ezgiler

Keskin bir gürültüyü ellerinle ayırıyorsan ve kanıyorsan güp...

Not: Yazı, filmin sürprizlerini ele vermektedir. Lütfen izlemeden okumayınız.

“Sinema dışında hiçbir sanat dalı, bizi gündelik hayatın çeşitliğine,

dokusun...