Kevser Karakaş

"İyi ki doğdun, mutlu yıllar. Hadi tamam. yeter mi bu kadar?"

Nihayet otuz. o en korktuğum, elimde hiçbir şeyle yakalandığım yaş. Nihayet başlangıcı buruşma...

Bekledim gece oldu, gece gündüz

Kalktım sargılar vardı, kalktım yanılgıya dönüştüler bir bir

Gördüm bana döndürdü yüzünü sarı

Taş kesilip kesilip ufalanmı...

Bilemem, ay ışığı neden uğramaz buraya

Güçsüz başımıza yaslanan o daha güçsüz ağrıyı

Neden kanatlandırmaz, uçurmaz

Sonsuz süren bir mevsimdi

diz dize

To...

Bitmeye mecbur inanç, yanmakla doğan taş önce

Önce bileklerden söz eden diken dolu ağızlar

Beklemiş su, yarılanmış su, unutulmuş su için en çok

Karlandım ...

Ey büyük kayıplarla adını yazdıran renk

Bulut kadar beyaz, evet, kağıt kadar beyaz

Yoksa bir sokak düşüneceğim hiçbir yere varmayan

Oradan zayıf bilinçler...

Kaldır duvarlarını

Sen göklerden, bilinmezden

Varsayımlardan ibaret

Durmadan inatla ördüğün, aramızda dolaştığın böylece

Her şeyi işittiğin varlığınla

V...

Uzadı boyum, uzandım renklere

Kümelendi parçalar

Kesik kesik seslenişler ve

durup su içirdim uyanan kalbime

Damladığı yerde bitecekti bir yanım,

gömülec...

İstedim ve yoktu arasında sürüklenen şüphe.

Sürüklenen buğu

Doğrulanmaz, aykırı itişlerden sıyrılınca,

İnsanını hafifletince aydınlanan sokağımız

Telaşı ...

Kuşan, kuşanacak başka neyimiz varsa diz

Yanında değilim, bir pencere içinde

Yırtılıp,

Durgun dediğim o dili kendin çöz

ve sevin

Almıştı yeni bir yaş bi...

Uçlara doğru yürüyen.

Bir bakmanın sonuna gelen, geldiği yerde anısını çivileyip bırakan, bırakıp anladın mı diye sormayı, sormalar vardı geç bunları birden...