ibrahim’in kabe’de putları yıktığı gibi
bir bir yıkıyorum karşımdaki duvarları
birkaç kendini bilmez tarafından
kurulmuş olan düzenin ahmak bilginliğini
...
Yalnızlık yaradana mahsustur derdi babam, on üç yaşında yuvasından alıp başını giderken bu düşünceyle yola çıktığını yirmi bir yaşımın ortalarında fark etmiş...
hatırla, yüz yıl önce edilmiş yeminleri
boynuna çekilmiş kılıcı göğsüyle sindireni
varlığın topraktansa kanla yazılmış kaderi
yarın şafakla okunur yurdumu...
yarın yanında olmayacağını bildiğin birinin
ayağına diken batmasın diye temennide bulundunuz mu hiç?
ben zaten hak etmiyordum onu dediğiniz bir oldu mu dah...
kendini hapsettiğin bu modern zindandan son mektubun çocukluğuna
keskin ve soğuk bakışlarının
mevzubahis olduğu masalara
uzaktan son gülüşün yüreğinle
p...
her sabah uyanmak istemezdim
beynim her gece uyanmamak istememi anlıyor olacak ki
uyumak için durmak istemezdi
bir devrim başlattım bir gece kalbimde
bü...
öyle bir yerlerde eksik kalmış,
hiç yaşamamış gibi bakma
gülümse kameralara
yaşanmış bütün acılarına,
avcında kalan tüm ihtimallere
gülümse
cisimler...
sevdiğim her şeyden koparıldığım gün dünya üzerinde sadece bedenim kalmış, bir amaç aradığım bu dünya güneşin batıp doğmasıyla yok olmuş… şimdi anlıyorum dah...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
