Gamze Mariye Kocagenç

yorgunken elleri dikenin 

batmaktan usanmışkan mevsimlere kanatları bir turnanın 

bir yanının hep karanlık olduğu bilinmezken bir yaranın

nasıl gidilir na...

Bunları deyip duracağız

Ölümün edebiyatını yaparak

Sonra ölüm yakalayacak ensemizden

Bütün umutları yıkarak..

Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
he...

Dili çözülüyor gecelerin...
Gölgeler kaçışıyor derine
Alıp sihrini bilmecelerin:
Gün doğuyor şehrin üzerine.
*
Korkarak saklanıyor bacalar,
Gün doğuyor...

Biraz yorgunum, kavgaları birikiyor insanın!

Her uzvundan ayrı ayrı taşıyor acısı zamanla!

Yaşımdan yorgun, yaşımdan telaşlıyım bugünlerde!

Kaç yaşındayım...

İnsanların arasında silikleştiğin zaman

Deniz koktuğunda çehren

Silindiği zaman geçmişin izleri

Müebbet yalnızlığa verildiği zaman

Bir kahvenin acı rayih...

Kopuk bir başta düğüm düğüm düşüm ben,

Sayamadığım omuzlar kadar ölüm ve kadın,

Öpmediğim seziler kadar da yalanım.

Evet ben ,

Ve,

Gecenin her yarı...