Ey yüreğimin kuru dalına yuvalanmak isteyen

Ürkek kuş

Sen bu göğsü

Şefkatli bir omuz mu sandın?

Ben bu taştan kabri bir ömür oydum

Sonra uzandım içine...

Ben 

En ağır sözden mesulüm 

Hiçbir dile değmemiş 

Ve geçmemiş hiçbir kulağın kapısından 

Ben 

En ağır veballe yüklüyüm 

Hiçbir yürek tartmamış 

Ve in...

bu bir yankısıdır yalnızlığın

oysa bir sürü nefes var

ve konuşmalar

yoksa fısıldaşmalar mı diyeyim

bir şeyin peşinde bu insanlar

hepsi çıldırmış

saklan...