ovarak mozaikleştirdiğim iki oyuk kadar halüsinojenik bi bakışla
sonsuza git
meye çalıştım
bi de baktım ki kozmosun sonuna varmışım, fizikali
hem de yol ...
Var olduğumdan sebep kendi hiçliğimin ıvırı zıvırı oldum
diyerek her ne pahasına
Zihnimin çanları çalmayı,
attığım adımlar hangi güne döndüğünü,
yüz hat...
gittiğim her yerden çaresizce dönüyorum
dönmek zorunluluğundan olsa gerek
hiçbir yeri görmediğim yer kadar özlemiyor, atmadığım adım kadar sahip çıkmıyorum...
Neden önemsizliğimle böyle bir azabı yaşamak zorundayım?
Eğer tanrı yoksa bu gerçekten de bir fark yaratır mı?
Vesaireleriyle beni çok etkiledi film. Eğer ...
Sana Transilvanya'dan günaydın getirdim,
Rast gelmiş bir zaman yolcusundan.
Meğer öyle değilmiş.
O yolcu senmişsin.
Hiç de rast gelmemiş.
Sahi, gün deği...
Daima bekleyeceğimi söylemiş miydim sana?
Yetmişime bastım tam şu an,
belki milyon.
Yazgımı soluyorum yaşam başkentinde.
Filtresiz düşünce fabrikaları,
...
Uyan, uyuma; uyuyakalma!
Barbaros Bulvarı, metrobüs, Bahçelievler.
Yolculuğun sonunda Bakırköy
Bekle, bekle; Yürü...Yürü...
İncirli metrobüs, son durak;...
Lüzumsuz bir selam
Bulutların arkasında saklanan
Hayat çatan ölümlü Tanrılardan.
Tanrıdan kastım insan-dı
Ki, ona göre insandı
İnsan mıydı?
Fatalist ka...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
