mirikelam

@mirikelam

ig: mirikelam_34
Zamanın soytarısı değildir sevgi...
O değişmez kısacık günlerle haftalarla.
Direnir ve katlanır mahşerin ucuna dek.
Yanılıyorsam bunda ve çıkarsa yanlışım,
Ne hiç kimse sevmiştir, ne ben şiir yazmışım.
Shakespeare, 116. sone

1 Takip Edilenler 11 Takipçiler

Çok durak.

Halsizlik.

Çok dudak.

Hissizlik.

Belirsizlik.

Ani düşüş.

Son.

125

Kollarımda ölü çiçeklerle yürüdüğüm aptallığın çağına, kıvam alana kadar sevindim.

bir yolu yok deyişlerime asılacak kulak mıydı...

hâlâ komik şekilde ısra...

Kollarımda ölü çiçeklerle yürüdüğüm aptallığın çağına, kıvam alana kadar sevindim.

bir yolu yok deyişlerime asılacak kulak mıydı...

hâlâ komik şekilde ısra...

24 Ekim 02.35

Şu sıralar epey keyifsizim. Birçok şeye koşturuyorum ama ben koştukça içimdeki boşluk da büyüyor, anlayamıyorum. Eskiden daha kolaydı hayat. E...

Hamallık ediyorum

Hayırsız gecelerden, zamansız sabahlara

Sabır eyliyorum

Acımasız insanlardan, gereksiz kavgalara

Ağırdır ruhuma

Gecelerin sessizliği, ...

108

106

#müzik #indietürkçe #çizim #retro #illüstrasyon

Kendimize neden mutlu olma hakkı tanımıyoruz? Ya da neden eğlenme hakkı tanımıyoruz? Üstünde hep bir sorumluluk hisseden, başarılı olmak zorunda olan çocukla...

Edebiyat hak

Neden bu algılar ve yargılar? Neden gerekiyor bunlar?

(2 yorum)

Sevilmek için güzel mi olmak zorundaydım? Ya da çok sevilmek için güzel başarılı alımlı her konuda becerikli on numara insan mı olmalıyım, neden sevgimiz içlerindeki yargılara ve algılara bağlı, şöyle olursan sevilirsin böyle olursan değer görürsün vs vs, bu konularda neden kendimize acı çektiriyoruz? Bu algılamaları yaratmak zorunda mıydık gerçekten.

Umudu kim yaratır? Bizim içimizde midir yoksa onu kendi içimizde var eden yaratan biz miyizdir?

(2 yorum)

Umut doğurmak mı denir kendi içinde umut büyütmeye yaratmaya ne denir...

Bir köşede durup düşündün mü?

Sözlerinden dökülen hüzünleri topladın mı yerden?

Yaşla dolan gözlerine baktın mı derinden?

Kırıklarını birleştirmeye çalışt...

benim kopuşum can götürür bedenden

ama senden kopmak

dağı, taşı, toprağı ve nehirleri alır da

uçurumların dibine bırakır sabaha karşı

bir tükeniş hikâye...

Sharbatgula afghangirl nationalgeographic charcoal

114

Kıyıköy Tekirdağ

Krallığı güneşsiz, sarayı aysız kalan. Kuşların barışından müjdeler müjdesini alan. Bal verdi, kaymak verdi. Oluklara şenlik, düşküne can geldi. Yetimin hayı...

İnsan alıştı mı bir kere yalnızlığa

Sonrasında çokça zorlanıyor kalabalıklara yeniden karışmaya...

Her ne kadar yalnızlıktan yer yer sıkılsa, daralsa, buna...

yalnızlık kalabalıklar inziva araftakalmak

Yükleniyor...

İçeriğin sonu

Yüklenecek başka sayfa yok