Dumanları görmüyorum
Perdesi penceresi yok hayatın
1. Unut ama unutma beni
Kaç kapıdan çıkılır
Kaç kağıda yazılır aşkın yüzü
Durmadık bir ağacın karşısı...
Böyle kaldım kalanında dünyanın
Söylenmez sözlerim, yetim bir nefret ve kar kış özlemi
Kana boyanmadım hayır
Caka satmadım şehrin havasında
Caddeler, büy...
Ama hani, neredeyim?
Neydim isterken bir sıcak nefesi
Sonra uçacaktı kuşlar
Sonra gidecekti buradan
Benim böyle ışıkları izleyen, durmaz duruşum
Ağrısız...
Ya yandı dikenleri çıplak güllerin
Ya aç böcekler aldı bahçemizi
Uzaktan baktıkça uzak değişti
Körlük görmekle büyüdü telaşlar içinde
Rengarenk ölümler s...
Hatırladım bir uykuda
Yerlere dokunmazdı ayakları
Belki her şeyden hızlıydı aksi kadar
Belki soğuktu, kıştı hatta belki vardı kanatları
Henüz uzağın adı ...
Kal diye göründüğün yerde
Yüreğin heyecanında, sanki kalabalıkların ardına
Bir pencerede, yağmur lekesi gibi rahmet okuyan insanları al
Doğ, uykusuna ver ...
Sıcak aylar geliyor,
Katlayıp örtüleri gidelim.
Uykumdan aldı beni gece,
Koynundan aldı tahayyül böyle mi?
Bir ekmek hırsından ölüme dökülen şehirler var...
Gül diye güneş ve bahar
İlişir manası bir yaka rozeti gibi
Bir günü çağırır da senede bir
Kıymetin ölçülür ellerinle üst üste
Nispeti neymiş olurundan bu...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok