Müskine GÜNEŞ

Kopan zelzele sonrası,

Kökünden kopan ağaç çılgınlığı.

Kimisi kırık dallarından

Kimisi parçalanmış selden,

Koca ağaç,

Boyunca uzanıyor heybetini sakındı...

Söyler misin zulüm,

En çok kimin sesine hasretti ölüm?

Eşikten geçince,

Bir tek kocayan mı gelirdi dize,

Musalla taşından hüzünle

İrili ufaklı topraktan...

Çocuklar,

Kadınlar,

Masum canlılar,

Yuvasından ayrılmaya mecbur kalan yaşlılar,

Eline silah tutturulan adamlar...

Yüzlerde korku,

Acının çelişkisi duyu...

Bir yolculuk esnasında gördüm gözlerini,

Masmavi ama buğulu feri...

Sanırsın okyanusun serseri sularını taşıyor gözlerinde!

Gelgitin sert kayaya vurması g...

Siyahlığın hüznüne karışmış gece

Beklediği umudun gideceğini görünce.

Yüreği dönüşmüştü buzdan kaleye.

Burkulmuştu sevinci azı gidince.

Güneş terk etmişt...

Çocuk ruhlu kalpler lazım sabaha,

Güneşin sıcaklığını ebediyete taşıyan!

Karanlık günlerin örtüsünü kaldıran,

Dünyayı yaşanılır kılan gülen gözler...

Çoc...

İlla kabuk mu olmalı sancılı yerde?

Görülmeli mi olduğu erde.

Nedendir bu inanamamışlık?

Kanıtsız konuşulamaz mı doğrular,

Çıkılmaz şerde.

Çıkılmaz mı o...

Koca bilinmezlik sarmış cihanı,

Anlayış sonsuz uykuda!

Dondurulmuş, uykusundan uyandırılacak cesaret bırakılmamış ruhunda.

Sevgi katledilmiş masum çocuklu...

Dışarıda yaklaşıp uzaklaşan davul sesleri,

Odamda olmayan saatin tik tak sesleri...

Gecenin karanlığına inat kabartmış kulaklarını pencereler,

Sessizliğin...