Mutlu Güvenir

Bir boşluğun orta yerindeydim.

Durdum, döndüm, bakındım.

Kimse yoktu.

Yalnız, ıssız, faydasız son pişmanlıklar

Ve ben.

Beyhude çabaların karanlığında

H...

Çiğnemeden yuttuğum

Bir sızıdır yalnızlık.

Boğazımda bırakır

İki küçük kol düğmesi.

Bazen günü geçmiş gazetelerin

Kupürlerinde rastlarım kendime.

Bulur...

Aşkımız iki gözlüklünün öpüşme çabasıydı;
gözlükleri çıkarmak hiç aklımıza gelmedi.

Hiç düşündün mü belki
Belki, eline en yakışan takı benim elim.
Bel...

Ben ilk

Ölüme yakamı bırakmasını söylediğinde

Düşman oldum yakamozlara.

Ağlama ilkelerine uymadım,

Topladım atardamarlarımdaki

Sızıyı bir araya.

Acı çe...

Bugün bisikletimin

Yan tekerlerini çıkardım.

Kolum kanadı biraz ama

Benim de kanadım var artık.

Yaşım yedi.

Ben bir ayyaşım,

Çocukluğun mahzeninde.

Kü...

Mehmet, on dört yaşındaydı ve liseye yeni başlamıştı. Okuduğu okul yaşadığı şehirde olmadığı için okulun yurdunda

kalıyordu. İlk kez ailesinden uzaktı. Bu i...

Bir yaşa kadar ölürüm

Sonra bir yerde durur dedim, ölümüm.

Durmak bilmedi.

Durmak bilmez sularda

İp atladım korkmadan.

Cebimde yine misketlerim vardı.

...

O sene takvimde 

Yirmi ile on altının

Yan yana yazıldığı seneydi. 

Ve babaannem can iğnesini

Dünya denen

Bu fâni samanlıkta kaybetmişti.

O gün çocuk ba...

Umut bir köy okulunda sınıf öğretmeniydi ve yedi senedir bu köyde görev yapıyordu. Umut hayatı boyunca hep öğretmen olmak istemişti. Daha ilkokuldan itibaren...

Çoğu zaman içimdeki kuru gürültüyü susturmaya çalışıyorum. Genellikle beceremiyorum. Becerdiğim zamanlar da oluyor bazen ama o zaman da sessizliğe katlanamıy...