Pencerenin kalın perdelerini oldum olası çekmezdi, çocukluğundan beri karanlıktan korkardı. Odasına illaki ışık kırılmaları girmeliydi. Sadece tül perdeleri ...
Çocuklarıma:
Kelimelerimi duygularımın akışına bırakacağım:
Şu ahir zamanda tek hücreli, dört duvar arasında, kuru bir ranzayla köşeye sıkışmış masa üzerin...
Babama,
Keşke bu satırları yazmak yerine seninle her türlü duygu, düşünceyi konuşuyor olsaydık. Olmadı. Yazdığım bu satırlarımı ne zaman okuyacaksın onu da ...
Çocukların kahkahalarıyla kuşların cıvıltı sesi birbirine karışacak, dünyanın öteki yüzündeki diğer çocuklar ve kuşlar duyacak onlar da eşlik edeceklerdi...
...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
