Napolyon Bonaparte

Yeterince tattım

Bu bitmeyen ızdırapları

O uzun geceyi dağıtan

Güneşin ışığı bile derman olmadı

Rahata eremedim sabahları

Tanrım,yeterli değilmi?

Şimdi...

Yarımlar neye yarar

Tamamlanmadıkça

Başladığım her işin devamına

Karar kılmadıkça

Yarım şiiri kim sever

Yarım hayatı kim ister

Yalnızlıkta peşine düşer...

Sanarsın ki boşluğa bakıyorum

Baktığım yer o olmuş

Gördüğüm ondan olmuş

Bana bakmayan gözleri

Rüyalarıma konu olmuş

Köpründe kalmış durumdayım

Cennetine giremiyorum

Artık güvenemem

Fakat cehennemine de düşemiyorum

Hâlâ vazgeçemem

Senden nefret ediyorum

Ve seni seviyo...

Beraber yürüdüğümüz bir gece daha ve ben insanların yanında yalnızlığı tadıyorum.

Neden önüme değil ileriye, sokağa baktığımı sordu. O an hiçbir şey söyleme...