kalbim çırılçıplak, savunmasız
herkes silahlanmış karşımda
yalnızca ben duruyor gibiyim, tek başıma, çaresiz
ve karşılarında
"hissedin!" demek istiyorum ...
hayatın yoğun anlamsızlığı içinde tam yedi aydır bir yaprak gibi savruluyorum. rüzgar bir gün diner, yaprak elbette bir gün savrulmayacak ve düşecek. bu düşü...
daha ne kadar devam edeceğim, insanları kandırdığımı düşünürken kendimi kandırmaya
daha ne kadar devam edebilirim hayata karşı durmaya
ben kimim, sahiden i...
"Sanki bir kamburum var sırtımda, her şey ağırlaşıyor. Birileri yüzüme dikkatlice baktığında gözlerimi çeviriyorum hemen. Sanki herkes biliyormuş da susuyorm...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok