Pencerenin dibindeki koltuktan kalkıp ağır adımlarla, sızlana sızlana, daktilosunun başına oturdu. Yaşlılıktan olsa gerek şu kısacık mesafeyi yürürken nefes ...
Kırık merdivenlerim var
Yarısına kadar çıkıp parçaladığım,
Yok etmeye çalışırken ellerimi kanattığım
Yarım bıraktığım.
Hepsi kilerimde,
Kapısını açmaya ...
Benim bu boşluğumdan düşen tüm kelimeler
Geceleri kaçırıyor uykumu
Camımdan baktığım apartmanın
Bir iki dairesinin açık bırakılmış
Ya da
Unutulmuş ışıkl...
Kirli sakalıyla okşamıştı kalbimi. O kadar yumuşaktı ki bakışları, gözlerim ilk defa onunla dinlendi. Sonra durdu uzun uzun sardı boynumdan nefesi buz gibi i...
Kimileri için hayat, ilk nefesin alındığı anla başlar; bu an, varoluşunun belirleyici bir noktasıdır. Ancak, bir başkası için hayat, ilk nefesin tutulduğu an...
Bağlar... Hayatımız boyunca sahip çıktığımız o görünmez örüntüler. Bazen özen göstermediğimiz, bazen yere göre sığdıramadığımız. Öyle anlaşılmaz geliyor ki ö...
Dokunmak diye diye geldin ya aşk,
Dokundun sonunda!
Sol yanımda derin bir kesik oldun sen,
Yarım bir bedene hapsolmuşken ben..
Perdelerini araladık ömrün; geceden kalma düşlerimizi usulca sakladık yastık altına. Kalkıp giyindik umut hırkasını, mevsim kıştı ama üşümedik hiç. Yalnızlı...
"Maslow" ihtiyaçlar hiyerarşisinin en üst kademesine ulaşabilmek için kocaman bir ömrü koşturarak geçiriyor insan.Barınma beslenme giyinme insan bir şekilde...
Zaman, bizim algımızın ötesinde bir kavram. Yani tıpkı aşk gibi, algımızın ötesinde, ara sıra onu algıladığımız o ufak kısımlarda ise çok büyük şeyler hisset...
Niccolò Machiavelli’yi tanımayanınız çoktur ancak prens adlı kitabını okumayan, duymayan, yönetici,siyasetçi ve toplumda bu İtalyan düşünürü bilmediği halde ...
Beni dinleyeceksiniz. Benim bir kimliğim yok. Sokakların mülayim vatandaşı değilim. Hiçbir şey hissetmemek için zihnimi bu denli uyuşturmak için saatler verm...
Gizlilik ve sır konusunda gerçekten güvende miyiz? Görünmez olsun, bilinmesin dediklerimizi ne kadar saklayabiliyoruz? Bence insanların kapalı kutuları var v...
Zaman geçiyor, kırılan cam tekrar eski halini almıyor. Kalem elden düşüyor, eyleme geçmiyor. Gözyaşları kurumuş bir hal alıyor, susuyor. Neden ağladığını bil...
Kardeşimin bir akvaryumu vardı. Tek bir balık vardı akvaryumda, turuncu renkli Japon balığı. Her sabah ona düzenli olarak aynı saatte yem verirdim, yemleri y...
Oysa şimdi hiç bilmediğin, hiç bilmeyeceğin acılar yazıyorum. Olur da bir gün, tek bir satırını bile okursan bu sarı sayfaların, ben o banktayımdır. Gidip o ...
Sonra sen bana inanır gibi bak ama inanma. Çünkü ben bile kendime inanmazken senin bana inanman tuhaf olmaz mı? Belki asıl tuhaf olan bana inanmanın tuhaf ol...
Bölüm 1:
Sakin olun lütfen. Bu gece herkes yavaş yavaş yeniden ölecek. Önce öleceğiz sonra tekrar dirilip kahkahalarımıza boğacağız evreni. Artık savaşı bit...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
