Olgun Can Aydoğan

İttiklerinden kurtulur mu insan?               

Bir ilmekten, bir gömlekten, bir görmekten     

Yaşamak ya da yaşarken yaşamak, bir ayak takılması ya da it...

Köhne bir ev düşlüyorum merdivenleri, basamakları durmaksızın çoğalan, demir kapısının boyası soldan sağa yukarıdan aşağıya soyulmuş, çizilmiş bir yerlerden ...

Yanarsam, ne olur küllerim,           

Kafiyesiz, ünlemsiz şiirlere bir rota, 

Birkaç nota mı dağılmış şarkılara,           

Ne yaptılar sustuğum bağırışl...

Yer mekan, önem arz etmez adın,                      Aşındırdın uçurumları,            Tırnaklarına biriken kanla, bir güvercin azarladın                    ...

Yumrularını boğazında değil göğsünde uyut, Sen uyuma siyaha, beyaza uyandır,                      Bir gün öleceksen şuramda yaralan, taptaze bir oluk, güneş ...

Enkazvari bir ülkeydim, oydular gözlerini büstümün Geldiler, sebebimi vurdular ki ağır taştır      Aşağılandı çok pencereli evde körlüğüm.  

Günlerden bir gün, her an her an gitmek çiçeği, Tabanlarındaki  nal tanrının lütfu, Gıpta etti sana yüreğimin dalgınlığı, Her an her an gitmek çiçeği        ...

Sık duyduğumuz ama önemsemediğimiz bazı cümleler yıldırım gibi düşer bazen hayatımıza. Ben bu cümlelerden birini kendim mırıldanırken fark ettim ki fark etti...

Çok uzak zamanlardan bir esinti, şimdi direği burnunun,

Uzaklardan bu yana bir adım sesi

Ve şimdi kapı kolunun

Gözün kara daldığın deniz

şimdi çıkmazı yo...

Adımladığın yollarda yüzünü kesip atandır sana seni anımsatan, Bazen de biraz Allah, iki duvar, sen ve simsiyah güllerin azdan gelen gürültülü ürpertisi Kuyu...