Olgun Can Aydoğan

Bir şiir başlar

Nereye gideceğini bilmez

Bir çocuk,

Hepimiz buradayız, öyleyse niye ağlıyoruz,

Henüz doğmamışken üstelik.

Hayır, yerin dibindeyiz, nerey...

Bir adam varmış,

Kör olmuş göz göre göre,

Kimse görmemiş bile adamı,

Adam da kimseyi,

Artık.

Uyanacağım bir sabah , yine aynı el yine aynı gözlerle,                                  Gülüm diyeceğim yok artık,                  Dudağıma değer değmez bi...

İttiklerinden kurtulur mu insan?               

Bir ilmekten, bir gömlekten, bir görmekten     

Yaşamak ya da yaşarken yaşamak, bir ayak takılması ya da it...

Köhne bir ev düşlüyorum merdivenleri, basamakları durmaksızın çoğalan, demir kapısının boyası soldan sağa yukarıdan aşağıya soyulmuş, çizilmiş bir yerlerden ...

Yanarsam, ne olur küllerim,           

Kafiyesiz, ünlemsiz şiirlere bir rota, 

Birkaç nota mı dağılmış şarkılara,           

Ne yaptılar sustuğum bağırışl...

Yer mekan, önem arz etmez adın,                      Aşındırdın uçurumları,            Tırnaklarına biriken kanla, bir güvercin azarladın                    ...

Yumrularını boğazında değil göğsünde uyut, Sen uyuma siyaha, beyaza uyandır,                      Bir gün öleceksen şuramda yaralan, taptaze bir oluk, güneş ...

Enkazvari bir ülkeydim, oydular gözlerini büstümün Geldiler, sebebimi vurdular ki ağır taştır      Aşağılandı çok pencereli evde körlüğüm.  

Günlerden bir gün, her an her an gitmek çiçeği, Tabanlarındaki  nal tanrının lütfu, Gıpta etti sana yüreğimin dalgınlığı, Her an her an gitmek çiçeği        ...