Hayat, çoğu zaman, ardında gölge gibi süzülen bir gövde gibi insana yapışır. İnsan yaşamak isterken, bir şekilde yaşamaktan yorulmuş gibi hisseder. Kendi hay...
Gözlerimi kapattığımda, yıllar önceki yurdumuzun sıcak yaz günleri zihnimde canlanıyor; sokakların kenarlarında sıralanan ağaçların gölgelerinde oyun oynayan...
Zaman, bir sigaranın kendiliğinden yanması gibi, durmaksızın akıp gider. Bir sigara yandıkça, küllerine karışan her bir parça, hayatın ne kadar kıymetli oldu...
Gün alır sessiz, büyür yanımda
Her adım, her anımda
Gün olur sensiz
Utanıp olmaktan
Bilerek yanarım aslında
Güler bana
Ağladığım gece yarısı
İnsanlığı...
Güneşli bir sonbahar sabahında, ormanın derinliklerine adım attığında, her şey sessizdir. Ağaçların yaprakları, sonbaharın sarı ve turuncu tonlarında rengare...
İşte kurtuldum. Ellerim titrek, dizlerim yaralı, bedenim yorgun. Her adımımda yaralarım sızlıyor ama asıl acı, içimde. En büyük hasarı ruhum aldı. O kuyudan ...
Gözlerin karanlığa alışmış, bedenin yorgun, ruhun bitkin. Ellerinin acısı, yorgunluğun arasında kayboluyor. Ama durmuyorsun. Çıkmana çok az kaldı, bunu biliy...
Bir kuyudayım, derin ve karanlık. Duvarları yüksek, çıkmak zor. Burada yalnızca kendi nefesimin yankısını duyuyorum. Yukarıda bir ışık var, uzakta, dokunamay...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
