Osman Ögel

gel bu incelikten kurtar beni şimdi

öfkem ki onu ben aynalardan bulmadım

kapadım görklü renkleri sildim gözümden

solumdan duydum kırıntıları

ceplerime ol...

Not: Bu bir otobiyografi denemesinin denemesidir.

“Yaşamlarımızın yazarı olmakta özgürüz ama tam olarak nasıl yaşamlar “yazmak” istediğimizi bilmiyoruz....

Barda kimse kalmadı. Uzun upuzun bir günün sonrası öyle bir yorgunluk düştü ki şehrin üstüne tüm ağır sesler kesildi birden. O kafa patlatan kargaşalar yerin...

Her şeyin döşemelerle ilgili bir yanı var galiba. O döşemelere o kadar uzun süre baktın ki bu anlamı çıkarıyorum. Uzun sonsuz bir yazın, soğuk bir balkona ot...

kalkıp en savaşımsız yerimden başladım

konuşmaya

düşecek kadar ahdi bozmamıştı kollarım

kurumuş bir yaprak sıkışmış dedilerdi de

bir zaman 

gölgesi düşm...

"Uzun zamandan beri cesurdu, çünkü korkulacak her şeyden bir kez korkmuş, geriye bir şey bırakmamıştı."

Tiamat, Anar'ın Amat'ını çağrıştıran üslubun yer ...

Binlerce köz işte

Sonra anlattığım bir kuru gürültüye saplanıyor

Arsızlık edinmedim diye böğrü sökük bırakılıyorum 

Kurganların bağırtısı çınlatıyor topra...

Evin somut bir yer olup olmadığı konusunu düşünmüşüzdür. Ev, klişe tabirlerle ailen neredeyse orası mıdır? İşaret ettiğin, uzlaştığın bir şey midir? Ev kavra...

Fazla düşünmeliyim fazlaca sokulup kelimenin hizasına ay yıllar ve çok sesli

yazıtlar için

Çözmeliyim neye denk düştüğünü

Bu yersiz daüssılanın

Bir benze...

Ölüm:

Sevgili Ölüm, sana oldukça dürüst olduğun için belki de dünyanın en dürüst en net kavramı olduğun için teşekkür ederim. Fani olsam bile ölmeyecekmiş g...