R.Pötüncek Özdemir

annem beni öldürdü bu biraz aceleye geldi ve canice oldu etrafa fazlaca kan sıçradı ve birazda yaşanmışlıklar. Bir ağırlık mı çöktü eve İlhan abinin dükkanı ...

Birikmiş bir özlemi sakladınız mı?

Gelmeyecek bir gideni,

Olmayacak bir nedeni beklediniz mi?

Bir gerçeği açken ,

Bir açlığı tokken anladınız mı?

Her nitelik kusura dönüşür;

tutumluluk cimriliğe varabilir ,cömertlik müsriflikle yanyandır,

yiğitlik kabadayılığın bir adım ötesindedir;

çok dindar oldu...

İnsan yaşadıklarıyla mı yazardı

Yoksa yazdıklarıyla mı yaşardı..

bilmem başka kimseleri ben ,

öyle ki yaprağı düşen çiçeğimle bile tüm geçmişi taşırım ben...

Kafamdan firar edenler

Hamurum acıdan mı yoğurulmuştu benim .

yandı canım çürüdü etlerim. ne kadar yol gittim, kaç dağ aştım, kaç savaşa karıştım sayısı yoktur nezdinde ..

vardım...

Sela mı okusun habeşli bilal inlesin arşı ala 

sazaklı bulutlar döksün ahımı

Boynunu büksün çiçekler, gayri göç etsin kuşlar

Yaşanacak yer değildi bura

 ...

Korkuyorum

Riyaya bulanmaktan ,dünya haline aldanmaktan,bir hayale kapılıp gayba düşmekten. Dilimden çıkanın prangası olmaktan ,iftiranın kuyusuna düşmekte...

Nasılda mutluydum o gün. Kim ne derse desin kalbim öleceğimi hissetmişti... Ondan böyle bir kafesin içindeki serçe gibi çırpınışları vardı. Ama ben yine de o...

İçimde bir kavimler göçü var. Geride bıraktıklarımın buruk hüznü ama aynı zamanda azad oluşun zaferi. Bilinmezliğin tedirginliğide var elbet .fakat düşünüyo...