Rüçhan Yılmaz

Yazarken keşfettim kendimi 

Yan masadan gelen sesler 

Sohbetler 

Kitap yazmaya başlayan bir bey

Huzurunu hissettirdi bir bey

hasretinden prangalar eskittim'

Her sabah güneşten azar azar çalardım

Ceplerim ışık dolu, tepelerden kaçardım

Kaç kış üst üste görürse görsün

İnsan bahar gelince yine güneşe döner

Yaktığı her ateş sönerse sönsün

Kalan küllerden yeniden yakar

Çünkü yaşamaya yazılm...

Bulutların arasından

Pembeli grili

Gökkuşağının dansı

İzlersin aşk dolu gözlerle

Beklersin kazanmayı

Gökkuşağının enerjisiyle

her şeyi siliyorum hafızamdan,

havva adem'i niye sevmiş?

adem o elmayı niye ısırmış?

dünya adem'in cezasıysa,

asıl cehennem dünya mıymış?

her şeyi siliy...

Ben, Martıların bembeyaz olduğunu,
daha özgür uçtuğunu;
geceleri senin hasretinden
göğe bakarken öğrendim.

Nefes alamamak ve dahi

Hayatta kalmak adına çırpınamamak

Bitki ölüsünün bile bedeni soğur

Ölü bir kargadan sıcak bir beden beklemek

Ölüye haksızlık deği...

Bilimsizleşmek.
Bilimsizliğe gitmek istiyorum kimi zaman
Gidiyorum da.
Ufacık mutluluklar düşümde
Kocamanlarımızdan iri
Atomsuz, Vietnam'sız mağaralarda...