Hasan Hüseyin Erol

tanrım

kendini kandıramadıkları için seni kandıran insanlar tanıdım

oysa sen her şeyi biliyorsun, biliyorum

öyle olmasa

dört yaşımda ezdiğim karıncaların...

Göğüs kafesime sokuşturdum

tüm yalnızlıklarımı,

hiç bu kadar kalabalıklaşmamıştı yalnızlıklarım.

öptüm bir şiiri,

dudaklarım titreyerek.

bak ne de hızlı...

çekerek ellerini ellerimden

buruk bir gülümseyiş atma bana

yalnızca sana değil,

vurgunum ben bir başkasına

sen de zaten çok iyi,

hem de çok iyi biliyors...

Sen bana neleri hatırlatıyorsun bilemezsin

Her kent yerleşkesinin soluk bir caddesinde

aralanmış pencerelerden yollara akan yalnızlığı hatırlatıyorsun

Göz...