Elif Ezgi Bozdağ

Ne zaman yorulsam bu hayatın içinde, 

Hatırlarım zihnimdeki bakışlarını derinde 

Bahar geldi havalar hep esse seyrinde 

Gökyüzündeki yıldızlardandı ışık o...

Hep bir sabır içinde bekledim 

Belki düzelmeni de istedim 

Ektiğim tüm çiçekleri biçtim 

Bir patlama oldu ben bittim 

Tüm saygıyı hak ettim 

Bendim seni...

Gözlerimde o yanık bir cesaret, 

Göremezsin, bilemezsin sen

Onlar 

Yüzündeki çift dünyaya esaret 

Harlı alevi söner sana dönünce