bu şiir çocuk;
müessesimizin ikramıdır
kulaklara değil
ruha yansır
bu şiir çocuk;
yaşamanın ilanı
ölümün fiyaskosudur
bu şiir çocuk;
bayram sevinciyl...
Muğlak hayaller müzesi,
Açıldı kapıları.
İçeriye girenler dayanamadı,
Hüsranla ayrıldı.
Kapının ardındaki duvara,
Yazdığım çığlıklar içinde gülen adamı....
bir engereğin derisiyim ben bu pusulasız kuzeyde
bir ağlamanın sürüklenmeli gözbebeği
tuğlasız çatısız bir karanlık bahçedeyim
yemişlerin iç kulağıyım ort...
çok yalnızım, mutsuzum
göründüğüm gibi degilim aslında
karanlıklarda kaybolmuşum
...bir ışık arıyorum, bir umut arıyorum uzun zamandır
aradıkça batıyorum...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok