Abdussamet ince

İnsan bazen dur diyebilmeli! Hem kendi iç dünyasına hem de dış dünyaya..

Günlük hayatımızda çok fazla değişken ile yaşıyoruz ve çoğu zaman hayatin bize sun...

Histerik distopyada varlık savaşım bitmedi

Tanrı istiyor varlık listemi yeniden diriltmemi

Yazıyorum en başa kendimi

Tanrı birazcık müsaade etmeli

İyi...

Hüznün yarattığı bir sis perdesi var, fark etmezsek hayata hep ordan bakarken bulabiliriz kendimizi. Zaman zaman, sis azalır fakat tamamen çekilmez görüş ala...

her yerinden belli 19

şu toyluğun 

konuşmaların 

yaptığın yanlışların

sonra bakışların 

en çok oradan anlardım 19 olduğunu

gençliğin heyecanı 

kırgın ...

Gelmeyen her şeyi

beklemek gibi bir huyum var.

Tut ki ben kötü biriyim.

Bütün ışıksız evlerde

benim yaslarım tutuluyor.

Ben seller ve taşkınlardan

ar...

Sull'aria
Che soave zeffiretto
Zeffiretto
Questa sera spirerà
Questa sera spirerà
Sotto i pini del boschetto
Sotto i pini
Sotto i pini del boschetto
...

Yeşil

Bir yaz… 

Acı yeşil tütün zamanları

Geceleri kalkılır uykulu gözlerle yorgun

Yıldızlar kayar gözlerinden yorgun

Issız ovalardan çın çın

Çınlayan ...

Zaman ki sonsuzdur
Bitmemiş şiirler gibidir.

Bazı hüzünleri
Bazı nehirleri tutup anlatmak gibidir.

Biz ki zamanı tırnak içine alıp yaşadık
İsteğin b...

Bir hüzün kaç kişinin hüznü olurdu
Çıkarsak toplamak yerine
Her hüzün başka türlü olurdu
Ne yaparsan yap saati kurma
Öyle dağıldık ki hepimiz
Her günün ...

sen ömrümü mutlu yaşamama sebep olabilirsin

yada mutsuz

sana bu hakki vermiş olmam

senin beni mutsuz etme

hakkin olduğu anlamına gelmez

ağaç değiliz yan...

Tanımam seni, bilmem huyunu

Belki şersin dünyamda

Belki yar

Sormam kimseye ahvalini

Belki korsun ateşime

Belki kar

Girmem kalbine görmeden içini

Belk...

Zarif sevin; incitmeden, kırmadan, dökmeden.

Layık değilseniz bile güzel sevin,

Siz size verileni en iyi şekilde verin.

"Sevgi abartma sanatıdır, abartın"...

Bir şehri, semti gezerken oranın popüler rotasının dışında, şehir belleğinin gizli olduğu metruk yerleri, arka sokakları, izbe yerleri, köhneleşmiş yapıların...

Hüznümü sadece yüreğim değil aklım da değil tüm bedenim taşır. Sadece yüreğim taşısa onu saklamanın bı yolunu bulurum, kimselere sezdirmem, geçirmem ama öbür...

Sanki ne bulunduğum konuma aidim ne de varacağım noktaya. Bıraktığım gibi bulamama hüsranı mı? Yoksa zihnimde kurguladığım saatlerin arasına sıkışmış anıları...

Unutuşların azlığından karanlığım

ve ben hüznün aniden çöktüğüyüm,

Sebepsiz duran ruhum başka yerlerde

başka uçlardaki izlerim belirsizliklerden...

....

Bir gün öldüğümde kim hatırlar beni

İple çekilir bensiz olmayan bir gün

Her gün içimizde gezdi ölüm

Günü geldiğinde beni ziyaret etti

Benim için kayd...