histerik hepler
platonik hiçler
o mülzem nefesler
yok artık
tekinsiz düşler
teslimsiz gülüşler
o mülhem dünler
yok artık
seni gördüm onca ölümden sonra
apansız çekildi suları göğün
siyahta beyazda kanlar içinde
ruhumda kaldı sönük bir çerağ
günler geceler seneler sonra
ilk...
Etrafımda insanlar olmasına rağmen
Ben kendimi yalnız hissediyorum.
Etrafımda herkes konuşuyor ve şakalaşıyor.
Ama ben çok sessizim.
Bir şeyler söylemek....
Tekerlekler ve yollar bir şeyler anlatıyorlar bana.
Bu yollar ve tekerlekler beni bir yere götürmüyor artık.
Sanki daireler çiziyorum tekerleklerle beraber...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
