Uzun süredir hiç bıkmadan yaptığım tek bir şey kaldı koskoca hayatımda. Her gece ertesi günümün çok verimli geçeceği ve yeni bir ben olacağım hakkında kendim...
Gökyüzü sonunda maviye bıraktı lacivertliğini. Güneşin yaklaştığını hissedebiliyorum. Ala’nın alarmı çalıyor. Sonunda resmi olarak makul bir sabah saatine va...
İçinde boğulup neredeyse öleceğim boyuta gelen depresyonum hakkında ablamla konuştuk. Aslında ona sadece zaman zaman depresif hissettiğimden bahsettim ama bu...
Uyandım. Yalnızım. İşe gidiyorum, kalabalık. Yalnızım. Arkadaşlarımla buluşuyorum. Tek değilim, yalnızım. Sinemaya gidiyorum. Yalnızım. Eve geliyorum. Yalnız...
Ama nasıl hevesliyim bir görseniz. Her an bir anlam bulurum diye nasıl da tetikteyim. Gözlerim apaçık, oradan oraya koşturuyorum, bakınıyorum etrafıma. Bakın...
Kaybolmaktan korkuyorum. Ait olmadığım bir yerden daha başka ait olmadığım yerlere gideceğim biliyorum. Biliyorum benim ait olduğum hiçbir yer yok. Korkuyoru...
herkes uyudu, ben yine uyumadım. durmaya çalıştım sessiz. ödüm kopar benim ya birini tatlı uykusundan uyandırırsam diye. ya sinirlenirse üzülürüm diye. sabah...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok