![Circle Image](/rails/active_storage/representations/redirect/eyJfcmFpbHMiOnsibWVzc2FnZSI6IkJBaHBBK2MwQVE9PSIsImV4cCI6bnVsbCwicHVyIjoiYmxvYl9pZCJ9fQ==--39e4ba5b7f1c7304eea6167e3346691d3e7ad10b/eyJfcmFpbHMiOnsibWVzc2FnZSI6IkJBaDdCem9MWm05eWJXRjBTU0lJYW5CbkJqb0dSVlE2RTNKbGMybDZaVjkwYjE5bWFXeHNXd2RwQWdBQ2FRSUFBZz09IiwiZXhwIjpudWxsLCJwdXIiOiJ2YXJpYXRpb24ifX0=--0fd0c8f9e183b12e3b6afb5bb4d94348955b3ac8/%C5%9F411.jpg)
Eylül Sular
@senseisept
Pinterest: https://pin.it/wkC5HZW
Spotify: https://open.spotify.com/user/eylulsular?si=a4fc8c07f72f4a1e
Instagram: https://www.instagram.com/septsaddiction/
Bir öyleydin bir böyle
Belki de başından beri hiç anlaşamamıştık seninle.
Npc gibi bir kere gözüktün gözüme,
Kağıdını verip sınıftan çıkarken turuncu bere...
Gidiyor, şaşırdım demeliyim belki de ama şaşırmadım. Onunla aşağıya iniyorum, sanırım yolcu etmek için. Demir kapıyı açmak için sol elimi uzatsam da karşıdan...
Elbette bugünün geleceğini biliyordum ama bu şekilde olacağı aklıma gelmezdi. Evden ilk ayrılan kişi olma fırsatı iki kez elime geçti fakat bu fırsatı, fırsa...
Elindeki küçük kuklan,
Büyüyor ve uzuyor.
Senin gibi etkilenip
Şeklini alıyor.
Bazen hayret ediyor,
Bazen de sadece üzülüyor ve ağlıyor.
Ama senin aksi...
''Why do I and everyone I love pick people who treat us like we're nothing?
We accept the love we think we deserve.''
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok