Çok sular aktı o dereden
Ve hüzün gerindi yay gibi
Saplandı göğsüme penceremden
Nerede o memleket
Sevgilimin gizlendiği
Çok sular aktı o dereden
Ve hüzün gerindi yay gibi
Saplandı göğsüme penceremden
Nerede o memleket
Sevgilimin gizlendiği
Hüzün belki biraz da
İnsanın içe dönememesi
İçinden kaçması
Belki biraz da
İçinin toprağını gökten kaçırmasındandır
Bir çığlık mızrak gibi yarıyor geceyi
Gözlerde saklı düşünceler
Deşiyor neşenin göğsünü
Bilinmez bilmeceler
Karartıyor insanın gördüğünü
Ankara artık gri değil karadır
Seninleyken birbirine düşman kesilen
Aklım ve kalbimi görmemen
Soluğumu solduran yaradır
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok