Metehan Serttaş

Yalıtımsız sevilmemeli insan

ya da akide şekerinin ortasından konuşmalı

böylesi başa bela derler

ben aldırmam

başlığımı gözlerine bakarak atarım

-

Y...

21-8 mektuplarımdan yokmuş haberin

Sen uyurken çalmışlar dudaklarına

Altına rahik bir şamdan sermişler

içtiğin yokluğa yakaran sürfeden rüyana

mahalsizli...

Aklım hala sarıklı körfezlerin akşamında

Yuvarlanırım etrafında aç denizler

Samimiyetle kırıldım artık bakarsın makbuzumda

Çıkarıp savururum sizlere aksi...

Okyanuslar kulaklarını kesmiş

Çengelli iğnenin ucundan

Senin küpelerin parmak uçlarında kırılmış

Gevşeklik sararken kapattığın ıssız odalarının

-

Yeşil ...

sevdadandır

kalemin kırılması yanı başımda

anlam veremediğim yolsuzluk hayatta bakışlarda

alırım ellerime bir bir okşarım seni

aşsam kendimi çağ gibi pat...

yaprak gürledi çalı çırpınının üzerinden gözyaşlarım kırmızı faytona binip uzaklaştı

ilk defa titredi ellerim

uzandı köprücük kemiklerine

orada devam etti...

Senin yanına oturmuş kader kırıntıları

Birleşmiş tozlu sayfalarla

Gözlerimde yangınlar çıkarmış

Bundan sonra ne yapsam da gelmez

gelmez hayatımın ipleri ...

el yordamı arayıp bulduğum kanvas tablo

köşelerinden çivilenmiş sanki bağnazlığa

bileğinden koparılan damarları

gökyüzündeki mavilikten akıtılmış

birer i...

göz kapakların

kapı deliğinden bakarak usulca

yaprak gibi süzülerek gelmeli

fark etmeli bütün cihan burada olduğunu

hava kaşlarını çattığında çıkmalıyız ...

bugün uzun zaman oldu

sonsuzluktan önce

senden öncesinde

Elime çekiçle vurulmuş çoktan

Güneş tekrar çevirmiş yüzünü bana

Bir tatsızlık var benle yaşam a...