
Sevgilim aşk da çevreye uyar,
Susuzluk kaktüsü dikenle kaplar.
*
Bak bazı kadınlar kaçmaz çorapların
Uzun bacakları olmuşlar.
*
Ve bazı giysile...
Ben ki dört duvar arasında yaşarım
Küçük bir sokaktan geçerim her sabah
Gökyüzü maviyse mutlu
Bulutluysa tedirgin içe dönük
Ben ki üstü morsalkım ve a...
Alnındaki çizgiler nehir olmuş akıyor
Kuraklığa uğramamış onlarca hüzün.
Sıvasız duvar izi var yüzünde,
Belli ki sızısı içinde.
Kaç savaş verdin ?
Gözle...
Nasıl yapsaydım,
Dünya dönmeyecek mi sandım,
Her köşede bir yalan, bir oyun,
Bildiğimi söylesem susacaklar mıydı?
Susmasam dert olur,
Susarsam...
zaman makinesi icat etmeyi planlıyorum.
mezapotamya'ya yerleşeceğim.
işlerim yolunda giderse, seni de yanıma alırım.
gelmek istersin sanıyorum.
sanma...
İlmimi arttır, beni sana intisap ettir.
Ki seni anmadan geçen vakitlerimin, yargılanacak başlangıçları var.
"Yaratan Allah'ın adıyla oku" dedin ilkte, Rasû...
Durmadın tavında kuşağın
Ne bir yıldız seyri şehirlerin üstünden
Ne alası mürekkep bir hınca kaldın
Koydun gam hırkanı çürük bir tabureye
Sevabıydı ömrün...
Bazen çok düşünüyorum.
Ve hiçbir zaman bulamıyorum kendimde sevileceğime dair bir inanç.
Bir gün bir sokakta yere düşmüş ekmek kırıntısına,
Bir gün sır...
Atlarında taşındıkça yorgunlar…
Öyle görüyorum; anlıyorum ki günlerce o yerleri hiç bırakmamışlar; yemeklerini bile galiba o atların sırtlarında yemişler.
...
Türk Dil Kurumu'nun 2024 yılının kelimesi oylamasında kalabalık yalnızlık seçildi.
Türk Dil Kurumu (TDK) ve Ankara Üniversitesinin işbirliğiyle "2024 yılını...
“Tıpkı bir kasırganın merkezindeki sakin bölge gibi durgun ve bomboştum, çevremdeki karmaşanın içinde yuvarlanıp gidiyorum”
Sylvia Plath
Yorgunum… Hayat...
Kendi başına olduğunu söyler gibi evren, başının çaresine bakabilmesi için güçlenmesini ister gibi. Hiçbir zaman yardım etmeyeceğini, hiçbir istediğini verm...
Şimdi bildim yetim çocuğun sükûtunu
Noktanın cevher-i aslisini
Evladını kaybetmiş ananın feryadını
Yolda kalan kervanın can sızısını
Bilmek yetmedi de ...
sırtımda taşıyorum yorgun bir akarsuyu
yosunlarını ayıklıyorum günahkârlığımın
dilim çekingen
toprağım ürkek
bulup buluşturup denizlere dökmek istiyor...
incindim pirim incindim
kırıldım... koptum... bir daha koptum
kaç yezit gecelerde küf bağladı umutlarım
aklım buruşuk
uykularım öksüz
bilincim oyuk
di...
içim sevmelere kapalı dışım kabahatli
gecenin iliklerine dek bastırıyorum
balta gibi kesen nefesimi,
uzunca bir suskunluğu kanatıyorum dudaklarımın nar'ı...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok