Bir masam var sevgilim, üzeri beyaz örtülü, bacağında bir küçük şiir gizli.
Senin dünyaya baktığın gibi bakıyor bana; öylesine umutlu, öylesine aşık yaşamay...
Kuşu bir kafese koydular
Burası senin yuvan dediler.
Kuş mutluydu elbet
Güz düşene kadar sahibine.
Kuşa özgürsün dediler
Kapın kilitli, anahtarın bende...
Artık sesim titremeden söylüyorum bazı şeyleri
İnsan, insanlığı azaldığını fark ettiği zaman, istemsizce çıkıyor insanlıktan.
Artık bir kahvenin buğusu bil...
O çocuk sanki bir uçurum kenarında zıplıyor
Öylesine korkusuz, öylesine vazgeçmiş her şeyden
O çocuk gülümsüyor inatla
Haykırıyor dünyaya
Kahkahaları arş...
Bağırıyorum,
Sesim gelmez o tarafa biliyorum
Beni kurtarın diye değil, anlayın diye bağırıyorum
Onu yaparken bile kucağımda buruk bir utanç var
Sesim yük...
Sen fakir bir ailenin ocak ayında yanan sobası gibisin
Sadece evin bir odasını ısıtırsın
Ben bir yan odada kış yetmiyormuş gibi,
Hayallerimle sarılıp dona...
Bu kış senin yüzünden daha da soğuk
Gülmüyorsun inatla
Birazcık tebessüm etsen yetecek
En azından ellerimiz soğuktan çatlamaz.
Gözlerin o kadar derin ki ...
Sen şiir sevmezsin pek
Bense şimdi sadece şiirlerimde konuşabilirim seninle
Bu kış erken geldi, sen beni istemediğin gün
O saniye yağmur yağdı
Doluya dön...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
