Süleyman Erdoğan

Gözlerim dalıyorken geçmişe 

Ben şimdi yazgımın bilinmezinde

Ruhumu ince ince eleyip

Yüzüyorum sonsuz rahmetinle

Gönülleri kör edercesine,

Dünya ışıldas...

Sıradan bir günde yaşadığın o moral bozucu diyalogları hatırla. Patronunla, eşinle, babanla, annenle, dedenle yaşadığın; beklentilerin havada uçuştuğu, birey...

Dedim ki, yaşamak...

Acının ince ince işlediği

ve şekillendirdiği bir yaşamak.

Kanayarak yürümeyi,

Düştüğü yerde kalmaya

yeğleyen bir yaşamak...

Yitire...

Dikeni mi battı yaşamın?

Koş küheylan!

Çatlamadan koş.

Zor mu geldi yürümesi dikenli yolları?

Parmak uçlarında sessizce yürü gençliğinin baharını.

Ölümü...

Adın ne? "Kelebek." "Kelebek mi? Kelebeksin demek? Zavallı. Kelebek uçar, kanatları vardır, seninkiler nerede?" "Kaybettim kanatlarımı." "Bulmalısın, kaçabil...

Silahlar yerine kitaplar. Şiddet yerine kültür.

Öyle ıssız bir boşluk ki, sanki bulunduğum şehirde herkes var ama kimse yok. Ben kendi dünyamın tek vatandaşıyım. Görünür olmasına rağmen bu hayatın varlığın...

">Gençleşme tedavisini öylece bıraktığımı hayal edemiyorum. Bütün bunlarda niye vazgeçsinler ... Çocuksuz olmak, sonsuza dek yaşamak için ufak bir bedel gibi...

Zaman, bizim algımızın ötesinde bir kavram. Yani tıpkı aşk gibi, algımızın ötesinde, ara sıra onu algıladığımız o ufak kısımlarda ise çok büyük şeyler hisset...

Amaan gözlere dikkat! Bugün Medusa'ylayız.

Medusa bilindiği üzere yılan saçaklı saçlarıyla, onu, gözünün içine bakan, göz göze geldiği kişileri taşa dönüştü...