Derin
Biraz daha uzaksın
aralık sanki aylardan
hoşça kal diyebildim güçlükle
sesimi iğneden geçirerek
bu son değil eminim
bir kere bulaşınca ele
zifir misali...
Issız
Git gide duruluyor sokaklar
Vazgeçiyor kendinden emin adımlar
Bir ağacın gölgesi yetiyor oysa
Göğe dokunmaya
Bir kunduz evini taşıyor o an
Esinti kadar ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok