Seira Sodruna

Bugün Hermes'ten seni diledim,

bir haber gibi teknolojinin bilgeliğinde,

deliliğimin habercisi tohumları sana saçsın diye,

ve anlaşılsın kötülük çiçekleri...

Bir hikaye gibi yazılıyorum geceye, son kadehimin üzerinden beş kadeh geçti. Yine de salkım saçak açıyorum kendimi müziğe ve harflerin sırasına. Hiçbir aşağı...

Sonra birdenbire uzaklaşacaksın her şeyden,

ellerinle kazıdığın harflerden, şekillerden,

bir bir ardında bırakacaksın geçtiğin yolları

ve varacaksın unutu...

Bir sağanak yağmur gibi düşünceler,

geçmiş yılların günleri bir şerit gibi,

her gün adımladığımızı sandığımız,

bastığın yerin her gün değişmesi

ve hiçbir...

Gök kuşağı sofrasından bir yer beğeniyorum kendime usulca

yanlış bir karar gibi huysuzlandığım saatlerde yalnızlığıma

nal çakacak olan sessizliği bekliyoru...

Hayat, şeylere verdiğimiz anlamlar ile gerçek anlamları arasında bölünmüştür belki de. Tüm bildiğim suçlu hissetmekten vaz geçemediğim, Kafkavari bir utancın...

Aynı bile aynî nedeğil aslında

neden? Bir soru cümlesi olarak,

Causa, es ist Einfrage.

Ereignis ise bir Başka engel,

lakin O olmadan devini olmuyor,

büy...

yine duvarlar bana bakıyorlar. Başarısızlığımı yüzüme vurur gibi dikiliyorlar karşımda. Öylesine bir ihtimal istemiştim belki de, kendim kadar berbat olmak. ...

Seni beklemek isterim saçlarımda aklar çıkana dek

Bir daha hiçbir unutmayayım diye

Ve gözlerinden bademler toplamak gibi,

Hoşgörü ve tevazu ile

Beklemek ...

İçimizdeki canavarları boğarak öldürmeye çalışmıştık o akşam,

Bir şairin son şiirini, bilmeden, yazıya dökmesi gibi.