Ve artık uyuyalım n'olur. Bu bıkmışlık bizi hür etsin artık; sancağına yataklık yapmak istemiyorum. Elde edilmiş tüm kalelerin ucunda seyrettim. Çok öncesi u...
Üstü kapalı olarak kustuklarımı usluca oturtamadığım için minnet duyacak değilim.
Dilenciliğini yaptığım ne varsa, beynime isabet eden kurşunlar olduğunda v...
Suçum yaşamak ama neyden hüküm yedim?
Düşünmek cinayettir. Gömün beni öldüğüm günahkar avuçlara. Bakire değil hiçbir insanın kelimeleri. Safınız yok. Savaşı...
Hatıra ancak beni yazmaya itiyor.
Nefes alıyorum.
Kuşkum kenara çekiliyor.
Ölümsüzlük ancak o zaman çekici geliyor.
Bitecekmişiz gibi hissediyorum.
Anca...
Küçük bir kız çocuğuyken avuçlarıma sığdırdığım acılarımı şimdi kelimelerime sığdırıyorum.
Öyle korkağım ki; hâlâ onların yükünü taşıyamıyorum. Yakası ütülü...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok