Bir insan nasıl hapseder kendini bir şehre?
Evet, tekrar soruyorum ve tekrar,
Manasını bulana dek şu manasız yaşamın,
Sorularıma devam edeceğim.
Sırtıma ...
bir kelime,
“hoşçakal”
diyebilmeli İnsan.
hoş kalacağımdan da değil hani.
senden gelecek bir temenni,
bir nefes,
yaşamak için
bir umut yeşertecekti be...
rayına girmeyen bir vagonda geçiyor ömrüm.
zincirlenmiş gibiyim belirsizliğe.
sonunu getiremediğim,
kara kaplı şu kitap.
kaderim değil kederim olmuştu r...
İnsanları anlayamıyorum artık. Kendilerini nefes alabilen birer tanrı zannetmeleri benim açımdan çok gülünç. Zira var olduklarını bile ispatlayabilecek delil...
ben boğuldukça
genişledi
okyanus.
konuştukça
sustu,
sustu kelimeler.
ben çıktıkça
bitmiyordu
şu yokuş.
kurudukça
gözyaşlarım,
nisan yağmurlar...
bir insan,
nereye gidebilirdi,
kendinden başka?
nereye dökülür yaşlar?
gözyaşı bittiyse eğer,
yaşamın kendisi başlar.
bir insan,
nereden gidebilirdi,
...
ciğerimden sokuluveren,
şu narin hançer de kimin?
mezarımı böylesine,
çiçeklerle bezeyip giden de kim?
ey Musa’nın asası, ey İsa’nın zinciri,
bir ilahin...
Bir tutam aşk ser.
Yalnızlığıma...
Yum gözlerini ve
Bi' selam ver sessizliğime
Hayallerine...
Hayallerinde varsam eğer,
İşte o gözlerinde canlanan beli...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok