Koştum herkes dururken
Dünya dönerken durdum
Ağırdı sırtım ellerim titrerken
Nasırlıydı kalbim dokunmadığından kimse
Hep bir ukde dudaklarımın arasın...
Binlerce yıldız kaydı gök kubbede
Zifiri karanlıktaki ışıklar gibi
Yolumu aydınlatırdı eskiden dileklerim
Şimdi inancım yok umuda küskün yüreğim
O kadar ...
Daralan göğsüme bir pencere aramaktayım
Boğulmak fani şu sıralar
Sendeler elbet bir gün
Kalbinin elini bırakanlar
Rüyadan uyanmaya gelince sanrılar
Haya...
Hayat kısa fakat kuşlar uçmuyor bazen bu civarda Süreya.
Hayat kısa fakat upuzun soluksuz anlar yaşatıyor bana.
Hayat kısa ve yirmi dört saat yetmiyor insa...
O köhne dinozorlar ise fosil olacak
Kalabalığın içinde, umudun köşesinde
Yokluğun altına süpürüp hiç ederiz biz de
Varlıktan yok yaratanların son nefesind...
İçimde ne var da bu kadar efkara boğuyor Tanrı’m, elimden tutmayı bıraktın mı?
Çünkü beni ayağa kaldıran yalnızca sensin.
Var olmanın inanılmaz yükünü bir ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok