İlerleyişin düzenine uymak
gerekir bazen.
Köşene çekilmeyi, sessizce oturup beklemeyi,
bilmek,
kabul etmek gerekir.
Belki bir zamanlar çılgınca
dönmüş ...
Elalem
ne der diye diye
elli aleme
rezil olduk.
Az adam gibi
davran, diye diye
umutsuz ve ümitsiz
çocuklar olduk.
Hepimize verilen aynı hayat
bir be...
Çeyrek asrı
aşarken, tepe takla,
şarampole yuvarlanan bir araba
gibi.
Ve sadece mutlu olmayı
hedeflerken,
vurmuşuz
meğer kaderin eli üzerimizdeyken,
...
Ve her nasılsa,
dökülüyor,
ellerimden
ucuz
bir kalemden
bitme
kelimeler.
“Bir ben eksiğim.” Diyorum,
aynadaki çıplak, kambur adama.
“Bir ben eksiğim...
Ve düşünüyorum da
yalnız kalmayı,
övüp bitiremem. Ama yalnız kalmayı
sövüp de bitiremem.
Eskiden severdim cümlelerimi.
Gökyüzüne sıkılmış bir mermi gibi...
Beyaz kadife örtülerin gerisinde,
“Doldur.” diye bağırdı, çok değil, dört beş masa ötedeki adam.
“Bırag şunu dangalag.” diye. Ve kan çanağı gözleriyle,
et...
971
olmayan bir otobüsle
akıl hastanesinin önünde,
bir sigara yaktım. Geri dönmek için.
Merak ediyordum, sonumun,
ne zaman orası olacağını.
Ve sonra ka...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok