semih tolga çınar

Bilmemek insan için en büyük lütuftu

Cahilliği yerdik yüzyıllardır

Bilmekle katletmedi mi insanlar bu ormanları?

Bilerek tüketti kaynakları

Bilmeden mi p...

Sonra yolsuz kaldı hayallerimiz,

Öncesi de sonradan silindi hepten.

Bir ben kaldım,

Bir şimdi,

Acıyoruz hepten acınacak hallerimize,

Kesin çözüm şimdile...

Biraz da olsa mutluluk ayırıyorum senden,

Bana gösteremediğin mutlulukları,

Belki başka bir zaman hatırlarım deyip

Ayıklıyorum yaşanırken an seninle,

Bel...

Güç insana unuttururken insanlığını

Güç peşinde koşmak,

İnsanlığımızdan ne kadar nefret ettiğimizle kanıtlanır.

Güce taparken insanlığımızın ağıtlarını,

...

Bugünlerde geçmişime çok kızıyorum...

Kendi hayatıma değil,

Geçmişime sahiplik edenlere,

En çok aileme,

Biraz okullarıma ve öğretmenlerime,

Şehrime kızı...

Düşünmelerin sonu yokmuş,

Düşünce bir gece karanlığı kadar yoğun,

Bulutlu havaların kasvetlerini yoğurur.

Ne tek bir yıldız kalır gökyüzünde,

Ne ayın ışı...

Bulabilir herhangi biri yolculuğunun amacını,

Hiç üzerine düşünmemişken üstelik.

Aniden bir pırıltı gibi,

Yağmur zerrecikleriyle ıslanmış,

Çimlerin üzeri...

Daha ne kadar var yolun sonuna,

Son anlarımda,

Son düşe dalmaya?

Biriktirdiklerim ağırlık veriyor omuzlarıma,

Ya hiç başlamamalıydım bu yaşa kadar,

Ya d...

Yaşamak kaygısıyla boğuşurken bulurum kendimi,

Yaşadığımı anlamadığım günler boyunca,

Yaşadığımı fark ettiğim anlara takılır aklım benim.

Asıl olan yaşama...

Ne yöne hayat yol ayrımlarıyla mı sınıyor beni?

Yoksa ben kendimi mi yoruyorum düşünerek ayrımları?

Dümdüz gitmek beni ulaştıracak istediğim noktaya elbett...