Bedenimi bir elem sarar
Ne başlangıcı var
Ne de başka bir beden arar
Ruhum gözlerinin aleviyle
Erimiş ruhum kaynıyor
Bana tebessüm yasak
Tebessüm yük o...
Hemen büyümek isteyen çocuktum.
Şafakla anılarda kayboldum.
Çocukluğum akarken gözlerimden...
On yedimde kırkındaki babam oldum.
Pastadaki her mum eksile...
Küçükken Bir mucit olmak isterdim
Kafamdaki hayalleri gerçekleştirmek için
Şimdiyse ne mucit olabildim
Ne de mutlu olabildim
Zamanı geriye sarmak imkansı...
bir hamağa yatmış öfkem, nefretim, şehvetim
uyuyor yüzyıllardır, hasretim oy!
uyan ey koca dalgakıran,
zehirli sarmaşıklar arasında
eriyor kokuşmuş benli...
Benim yüküm benim değil
Bu acı, acım değil.
Bu toprakların insanı ben değilim
Topraktaki insan benden değil.
Ben ağacın bir dalıyım,
O ağaca ait de...
Galiba gebeyim yakınmalara,
rahmime tekme ayetleri atıyor rabbim,
tam böyle sandal üstünde kavramışken çatlak zemini ayaklarımla,
aklıma çocukluğumdaki at...
Az kullanılmış zaman eridi kullanmadan — ne güzel erirdi
Gözlerimdeki limanlardan gelecek kayık olup giderken
yas tutmayı bir kenara bırakıp
yıkıma giden...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
