
Seni sevmek
En azılı rüzgarlara saçlarını savururcasına güzel
Ve dünya böylesine karanlıkken
Bir bakışın bin mehtabın seyrine bedel
Geçtiğim yağmurla...
Kollarım sanki bana ait değil
bir kabusta değilim, tutuşum gerçek,
biliyorum rüyadan uyanmayı, dudaklarım ıslak
sanki başka biri yürüyor ayaklarımla
...
Öyle ıssız bir boşluk ki, sanki bulunduğum şehirde herkes var ama kimse yok. Ben kendi dünyamın tek vatandaşıyım. Görünür olmasına rağmen bu hayatın varlığın...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok