Beyzanur Uyanık

bir yaban arısına dönüşüyor ağzım

aşktan söz açılınca

doluyor tüm boşlukları o ilk kanın

kucağımız kimin eviydi zamanında

ve şimdi dehlizlerime uzanıyor ...

Nisan akşamı dökülüyor ağzımızdan. Bir saniyelik de olsa koşuyor atlar düzen içinde. Sarı sandalyelerin kucağında son buluyor gövdemiz. Ezberimizde hala o so...

Menekşenin moruydu gövdemizi ısıtan

Sizin kucağınız pas içinde olmalı

Çarmıhı kadar isadır isa. 

Kamburu kadar insandır insan

Ve siz kaç kulaçla doğdunuz...

bir yudum karıncanın göbeğiyim ben

sekiz kez ant içtim

sekiz kez diktirdim yamamı

ortanca açıyor sonunda pencerede

öpüşken bir yası ayağımda sallarken

...

Bir bacaklı ölüyle bir kulaklı ölü

Uzun bir çığlığın ortasında karşılaşmış

Ve elleri hiç kesişmeyen doğrular gibi

-Sonsuza kadar ayrı olmak üzere-

Birbi...

kirpiğin fulyasında çürüyor narenciye

akıntıya kapılan her kuşun sesi ekşir

biliyorum kabuğunu soymalı absürtün

bir cismi yok ellerinin

aniden parlayan u...

Parçalı bu dünyaya

Yamalı bir bayramlık giydireceğim

Yastıkla kirlenmemiş yüzlerin

Acımasız parmakları olduğunu

Ve kiralık bir ruhu kendime zorla e...

nihilizim de aşılmalı belki de

karanlıkta kahkaha atmayı öğrenmeli kurbanlar

ve sislerin gerçeği nasıl süpürdüğünü anlamalı insan

ben bir şehrin kaburgal...

Ve içinde lavantaların diyarına doğru bir acıma

Mor vurgunun arkasında paslı avuntusu

Yakarışını duyuyorum leylanın

Senden sakladım en sessiz sonbaharı

S...

sürtündükçe avluya ayaklarım iknadan arta kalan bir cadının kuşandığı

üçüncü parmağın kırığı batıyor omurgama yine de süzülüyor meşrutiyeti aşkın

kaç odası...