Bir şehir hayal etmiştim zamanında; içinde sen olan, ben olan... Biz olan. Sokakların sonunun sana çıktığı bir şehir, en çok bizi tanıyan sokakların… Tek gür...
Sevmiyorum bu şehri, anladım bir kez daha. Çok sesli bu şehir, bilirsin, kafam kaldırmaz sesi bu saatten sonra. Çok da kalabalık, halbuki benim dayanabildiği...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok