
Yavuz
@yavuzsk
İnsan insanın kadrini bilmezmiş meğer
Anlaşılamadı gitti mısralarım
Çünkü; insanlar benim halime güler
Bense onlar için ağlarım
Geceyle beraber örttüm bugün şehri
Eşlik ettim karanlığına dağdan bozma tepelerin
Gözlerim seçiyor içinden geçen nehri
Uzatıyorum ama dokunamıyor suya ell...
Yaşlı ve emeklilerin yaşadığı bir apartman
Uzaklardan görünür çatısından çıkan duman
İniyor hızla merdivenlerden aşağı sakinleri
Zaten ancak bir yangın çı...
Derin acılarım var içimde saklanan
Bir mermi gibi giriyor kalbime yağmur
Çığlık seslerine karışıyor köpek ulumaları
Hava karardı kararacak biraz daha dur
...
Buraya ait olduğum konusunda yalan söyledim
Arkadaşlarıma ve dostlarıma
Ne yaparsam yapayım ait olamam bu sapkınlığa
Aklımda eski yaşanmamış aşklar var
E...
Karada insan suda gemi havada uçak
Derimi durmaksızın işleyen keskin bir bıçak
Hey gidi İstanbul dik bayırların kaç bucak?
Dost meclislerinde kaç insana a...
İntiharı düşlüyordum dalmışım
Kelimeler fırlıyor göğsümden
Kimisi hızlı kimisi savruk kimisi usulcak
İntihar sanki elimde bir oyuncak
Hayata bağlamaya ça...
Yalnızlığın buruk tadı her an ağzımda
Hatta ve hatta bu güzel manzarada
Yüksek bir terasta, titriyorken ışıklar uzakta
Yalnız başıma yalnızım
Aslında ben...
Yeter artık bağırmayın, anladım özgür değilim
Sahilde sadece durabilirim atlayamam mavi sulara
Konuşabilirim ama küfredemem gönlümce
Küfretsem de vuramam ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok