Kararsızlık
Deli taylar gibi ayaklarının ucunda uzanan bir gölge
Gözlerinden kelimelere dökülen bir yara
Neydi aradığı
Bir çift gözün buğulu bakışları mı...
"git nereden nereye gidersen,
bit ne kadar istersen.
ben tabanvay,
ben tüm şu küçük dağlarda umut yaratan,
her ne olacaksa zaten taşların altında;
onlar...
İnançlı elin sezdiği boşluk,
eve yol unutturuyor
Düş biliyor kırı,
saçlarımı kentleştiriyor
Ki çatıdan dönenin vazgeçtiği benim
Gülün solarken terk dedi...
Yağmur hiç durmamıştı. Son zamanların en kurak kışı, tüm yağmuru tek gecede dökmek için benim yola çıkacağım zamanı beklemiş demek. Otobüsün en arka, en köşe...
O, villa adamıydı,
Ben kenar mahalle kadını.
O yokuş nedir bilmezdi,
Ben ise yokuşların
Islak alınları.
O, bu toprakların hasadı değildi.
Ben ise Ana...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok