Ah! Süheyla yemyeşil yaylalarda gezer.
Bilmezdik martıların sesini,
Bilmezdik balık kokusuna bulanmış
Rüzgar havasını.
Dalga olup vuramadık hiçbir zaman ...
Ne kadar üzgünsün bu gece gökyüzü
Uyandırmamışsın yıldızları
Yoksa bir keder mi derya oldu sende
Söz vermedik mi, karanlık bize aydın
Gelecekti hani
Han...
Zordur sevmek seni
Bakışlarında küheylan yırtınması var sanki
Bu ilk vuruluşum değil de
Son olacaksın belki
Bozkırda yaşarken ölmeyi öğrenmek gibi
Sana ...
O gece uyandım sancılarla
Bir de içimden kan geliyor
Görmezsem yüzünü bir daha
Ölüm bana ar geliyor
Amansız yiyor beynimi kene
Yavaşça soluyorum sessizc...
Bir sis perdesi çektim yalnızlığıma
Ben, aynalar ve sen olmayan sen
Halbuki nasıl da benimsemiştim damarlarında
Senin maviye çalan sahte bakışlarını
Ah! ...
Öyle muammasın ki
Ne anlatsam boş
Gözlerinin kahvesinden mi?
Saçının sarısından mı?
Yoksa isminin doğasından mı?
Veyahut beklediğim zamanın akışından mı...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
