Emre Kaya

Büyüdükçe bir ortadoğu depreşiyor içimde

Coğrafyadan düşünmezdim hiç bu kadar kalacağımı

Tesadüf mü her sokakbaşına bir mendilsatıcısı 

Anla işte dinmiyor...

Bir salyangozun güzergahı senin mermerin

Nice bitkiler de yeşerir toprağında

Kabrinin

Peki söyle

Kaç yağmurdan sonra silinir

Alnındaki el fatiha

Kaç gü...

her gülümsemende yeniden hatırlıyorum

sadaka olduğunu

tebessümün

Bunca merhameti

nasıl sığdırdın cebine

Tutuksuz yargılanıyorum 

unutuşun tarafından

Oysa şairin tutuklu olanı makbüldür 

Değilse ellerim kelepçeli

ne fark eder

Ben de zayi ettim ömrü

Dört du...

Devrik bir lider kalbim

korkuyor her ihtilalden

korkuyor aşka dair

her ihtimalden

Susarım ki susmak sözcüklerden daha kavi

Bulamadım bir sükûti gönlüme müsavi

Anladım ki insan aynı yerden yaralı olduğu insanı arıyor.

Şüphem yok kudretinden

Yine de

bir işaret gönder katından

Çok yoruldum dünyanın

Kirinden pasından