Zeliha Timur

Yağmur yağıyor

Ama duymuyorum.

Midemde bi' yanma var

Ben seni hatırlıyorum

Ya da sen mi yakıyorsun beni

Biliyorum olanı biteni

Nasıl başkasına gitme de...

Wê şevê, wê şeva wek helbestan
Bêhna berfê dihat ji porên te
Tama biharê bû her peyvên te
Germa havînê bû li ser lêvên te

Hivron'un en sevdiğim şarkılar...

ne zaman kalbin kırığından söz açsam laf dönüp dolaşıp geliyor sana. geçtiğimiz ayların hangisini daha fazla sevmesem bilemiyorum. içimde bir yazma dürtüsü d...

Ne büyük sevinç, aynı fotoğrafçıya

Tebessüm etmişiz seninle, aynı anda

Ne yazık fotoğrafçı farkında değil

Artık o fotoğrafta yan yanayız yalnızca.

Bu “ya...

Ne olur,

Eğer gözlerini açıp yukarıya bakarsan?

Kırparsan adım adım,

Yahut lekelersen kirpiklerini

Ve

Damla damla tutuşturursan köklerinden,

Ne olur,

...

İnsan, kendi kararsız satırlarının müellifidir. Başka hiçbir örneğine rastlanılmayan bu kararsızlık, insana özünü kazandırır. Bu öz, öyle biriciktir ki insan...

ağlamak sadece canlılar için bahşedilmiş olamaz

bazen şehir otobüsleri de ağlar

ne yolcular taşımışlardır kim bilir

ayrılan, göç eden, kavuşan

peronlar a...

“çocukluğum sanki hâlâ pencereden parkı izliyor, içimde bi’ yer sızlıyor.”