Zilan Çevik

Dünyanın bir yerinden oyulmuş gibiyim. Oldum olası çözemediğim bir ait olamama duygusu içimde kök salıp durmaktan başka ne yapıyor ki?

Bilmem... Her insan ö...

Amanı yok yüreğimden,

Rasgele kaskatı bir tarafımı kendine çekersin.

Biliyor musun?

Gövdesi kurumuş bir ağaçtan beklentisi olmazmış kimsenin.

Ne diye ben...

.

...

.

İçindeki boşlukları bir bir badeye bıraktın.

Çoğalan yokuşlardan yuvarlanan bir kozalaktın.

Senin gibi bezgin, ıslak ve suyla cebelleşen yapraklarla tanışt...

Haylaz rüzgarlarla oynaşan yapraklar, usulca kendilerini toprağa bırakıyordu.Dağların yorgun omuzlarına sisler oturup kalmıştı. Nereye gitse götürdüğü gözler...

Toprak kan kokar,

Ve sessizlikte büyür sesler.

Yarın gibi yılgın, bugün gibi ağlamaklı.

Yüreğe oturur korkusuzca korkulu...

Bir bomba düşer

Ve değişir d...

Uzaklıklar...duyguların daha da alevlenmesini besleyen tel örgüleridir. Yaklaşıp telleri aşmaya çalıştığınızda ellerinizin nasıl hırpalanıp kanadığını görürs...